ανέκδοτα
Μια κατασκηνώτρια συναντά έναν αστυνομικό ενώ επιστρέφει από τη λίμνη στην κατασκήνωση με έναν κουβά γεμάτο ζωντανά ψάρια. «Έχετε άδεια για να ψαρεύετε στη λίμνη;» τη ρωτά ο αστυνομικός. «Όχι κ. αστυνόμε. Αυτά είναι κατοικίδια ψαράκια», απαντά η γυναίκα. «Κατοικίδια ψάρια;» απορεί ο αστυνομικός. «Ναι κ. αστυνομικέ. Κάθε βράδυ πηγαίνω τα ψάρια μου στη λίμνη να κολυμπήσουν για λίγη ώρα. Όταν ακούνε τη σφυρίχτρα μου πηδούν μέσα στον κουβά και τα πηγαίνω πίσω στην κατασκήνωση.» «Ναι ότι πεις», απαντά ο αστυνομικός κι ετοιμάζεται να της κόψει μία κλήση. Η γυναίκα κοιτάει κατάματα τον αστυνομικό για μια στιγμή και αμέσως μετά του λέει «Αν δε με πιστεύετε, ακολουθήστε με μέχρι τη λίμνη να δείτε πως γίνεται.» Χωρίς να έχει πεισθεί αλλά με την περιέργεια να τον κυριεύει, ο αστυνομικός δέχεται. Και πάνε μέχρι τη λίμνη. Εκεί, η γυναίκα αδειάζει τον κουβά με τα ψάρια στη λίμνη κι εκείνα χάνονται. «Εντάξει» της λέει ο αστυνομικός. «Φώναξέ τα να γυρίσουν». «Ποια να φωνάξω;» «Τα ψάρια,» λέει ο αστυνομικός. «Ποια ψάρια;» ρωτάει η γυναίκα.